Idealen in de politiek

De Volkskrant van 22 augustus schrijft dat onderzoek aantoont dat het vertrouwen erg laag is in Geert Wilders en vrij hoog in Emile Roemer.

Volgens politicologen vertegenwoordigen beide politici een populistische stroming. Zij zeggen wat 'het volk' graag wil horen. Hoe het dan komt dat Wilders slecht scoort, zegt het artikel niet. Misschien omdat de PVV het kabinet gedoogde en al vaker is bewezen dat politiek van wantrouwen niet werkt. In ieder geval voel ik meer verwantschap met Roemer, zeker op de sociale dossiers.

In Nederland zijn niet zoveel mensen actief in de politiek, maar het zijn ongetwijfeld allemaal mensen met idealen. Idealen over de manier waarop mensen in ons land het zo prettig of zo goed mogelijk met elkaar moeten hebben. Natuurlijk zijn idealen niemand vreemd, maar politici koppelen hun persoonlijke ambitie aan de door hun partij gewenste maatschappelijke ontwikkeling. En daar is niks mis mee. Hoe het dan komt dat politici qua vertrouwen volgens het artikel op hetzelfde niveau staan als autoverkopers, is nooit goed onderzocht. Zegt dat iets over autoverkopers of over politici?

De politici die ik ken werken hard, hebben hart voor de stad Haarlem en doen alles om partijidealen te realiseren. En natuurlijk botst dat ook weleens. De politieke arena - de raad en het college van B&W - is er immers voor bedoeld om de discussie met elkaar aan te gaan. Dat werkt beter dan dat 100.000 volwassen Haarlemmers doorlopend met elkaar in debat gaan. De Haarlemse politiek houdt rekening met belangen van groepen in de stad en weegt die. Dat gebeurt al lang en daar hebben we een mooie stad aan over gehouden. Ook in het nieuwe politieke seizoen gaan we hiermee door.


Rob van Doorn

Duurzame uitdaging

De afgelopen weken stond een aantal verhalen in de landelijke kranten over de achterstand die Nederland oploopt op het gebied van de verduurzaming van de economie. Vergeleken met Duitsland worden wij steeds meer een ontwikkelingsland. Los van de inhoudelijke noodzaak om optimale duurzaamheid na te streven is achterstand niet slim als wordt gerealiseerd dat de Nederlandse economie sterk afhankelijk is van de Duitse. De olieprijzen en de kosten van verwante producten zullen de komende jaren verder stijgen. Vergroenen is een levensvoorwaarde voor het op niveau draaiende houden van onze economie, en het voldoende innovatief zijn. In Duitsland werken nu al meer mensen in de 'groene economie' dan in de autoindustrie.

Haarlem kan ook meer doen aan verduurzaming. We doen veel aan zonnepanelen. Rijden op groengas en op elektriciteit begint aan te slaan, ledverlichting heeft een goede start en het valt op dat steeds meer bedrijven en particulieren duurzame innovatie als hun toekomst beschouwen. De coördinerende, voorwaardenscheppende rol van de gemeente moet hierin nog verder worden bepaald. Die faciliterende rol is belangrijk, omdat Haarlem alles in huis heeft om de leidende positie in Nederland op het gebied van duurzaamheid verder uit te bouwen. Het is voor de stad, onze regio en de provincie een uitdaging ook op dit gebied voorop te blijven lopen. Ondermeer De Lokale Energie Dienst (zie Degroenemug.nl) kan hierbij behulpzaam zijn.
Rob van Doorn